It was hard to put beans on the table

De dag begon met een fascinerend gesprek met Angel Delgadillo. Een gepassioneerde man van 94 jaar, die ervoor gezorgd heeft dat de Route 66 in ere is hersteld. Hij is de initiator van de oprichting van de Route 66 Association. Hij vertelt ons het verhaal over het door de overheid opheffen van de Route 66 en de gevolgen van dat besluit voor alle dorpen en stadjes langs deze weg. De uitdrukking van Angel 'It was hard to put beans on the table' zegt genoeg over die gevolgen.

Na dit bijzondere bezoek vertrekken we voor een wat langere rit naar Barstow California. Een rit die ons grotendeels door de Mojave-woestijn maar ook over een bergpas voert. Het wegdek van de pas is lastig te berijden door de vele reparaties met teer wat de weg glad kan maken. Tarsnakes noemt men dat hier. Een goed woord voor de inderdaad zwarte slingerende teerstrepen. 

Na de bergpas komen we weer in de lager gelegen woestijn uit. De hitte, de gloeiend hete wind, de desolate verlatenheid, de onherbergzaamheid. Allemaal ingrediënten die bij een woestijn horen. We stoppen regelmatig voor een drinkpauze in de broodnodige schaduw. Opnieuw een bijzondere ervaring.

Onderweg doen we het stadje Kingman aan. Daar brunchen we in een mooi en typisch Route 66 diner in jaren zestigstijl. Een poosje later komen we in Oatman. Een oud goudzoekersstadje. Er lopen daar heel veel ezels los over straat. Ze zijn ooit achtergelaten door de goudzoekers nadat ze vertrokken. De dieren zijn er gebleven en hebben zich vermenigvuldigd en zijn nu onderdeel van het vermaak van dit oude stadje dat verder bestaat uit oude winkeltjes en onder andere een hotel dat van binnen vrijwel helemaal is behangen met dollarbiljetten. 

Na Oatman gaan we weer verder door de woestijn. De weg is net vers behandeld met split dus dat rijdt enorm lastig. Daarom keren we om en kiezen we een andere route. We rijden tussen twee bergketens door een dal. In de verte zien we een hele rij dustdevils. Kleine wervelwinden met stof. Het benadrukt de zinderende hitte die verder wordt vervolmaakt door de opnieuw verzengende droge wind en de Yucca's die in het hete zand staan. Je moet het hebben gezien en gevoeld om te begrijpen wat wij hebben ervaren op deze rit. En ondanks de toch best zware omstandigheden was ook deze dag weer bijzonder en hebben we weer een fantastische ervaring opgedaan. We eten die avond in het goede restaurant van het hotel en gaan vroeg naar bed want het was een inspannende en vermoeiende dag.